காதலே...
அவள் உன்னை
கனவில் சுமந்து...
என்னை கணவனாய்
நினைப்பாள் என்றே
கனவுகள் கண்டேனே...!
நடமாடும் மெழுகு
பொம்மையோ அவள்...!
காலம் கொழுத்தி விட்ட
பிரிவின் அழுகையால்...
என்னை விட்டு
கரைந்தே போனாளோ...!
கரையும் போது
இதயத்தை உடைத்து
விழி வழியே
கண்ணீராய் கரைந்தாளோ...!
பிரியும்போது பேசி
சென்ற சின்ன சின்ன
வார்த்தை வலிகளால்....!
Ajai Sunilkar Joseph
பிரியமில்லாதவனின் கண்கள் சிந்திய கவிதைத் துளிகள்
அருமையான வரிகள்
பதிலளிநீக்குநன்றி நண்பரே
நீக்குவருகைக்கும் , கருத்துரைக்கும்
வேதனையின் உச்ச வரிகள் தொடரட்டும் கவிதைகள் வாழ்த்துகள் நண்பரே...
பதிலளிநீக்குவருகைக்கும் , கருத்துரைக்கும்
நீக்குநன்றி நண்பரே .....
கவிதைகள் தொடரும்....
காதல் என்றாலே வேதனைதானா அஜய்!!??ஹிஹிஹி
பதிலளிநீக்குகாதல் வரும்போது சுகம்...
நீக்குஅதனுடம் வாழும்போதும் சுகம்....
காதல் பிரிந்தால் வேதனைதான்....
வேதனையிலும் காதல்
வாழ்ந்து கொண்டேதான் இருக்கும்....
சோகத்தை விட்டு மகிழ்ச்சிக்கு வரவும்!
பதிலளிநீக்கு:)))
விரைவில் மகிழ்சிப் பதிவு வரும் நண்பரே....
நீக்குகாலம் இன்னும் கொளுத்திக் கொண்டுதான் இருக்கிறது..
பதிலளிநீக்குஆமாம் நண்பரே....
நீக்கு